หนังสือเล่มที่ 2 บท 38

ตั้งแต่เรามาถึงเมื่อวาน ฉันยังไม่เห็นดาน่าหรือไครีเลย สองคนนั้นแทบจะไม่ออกจากห้องนอน ฉันทิ้งจานอาหารไว้ใกล้ประตูห้องนอนให้พวกเขา ตอนที่ลูซี่บอกฉันว่าพวกเขายังไม่ได้กินอะไรเลย

อีบ้านี่! ลูซี่อ่อยฉันไม่เลิกเลย ฉันทั้งเมิน ทั้งพยายามอยู่ห่างๆ ทั้งแกล้งหลับแล้วนะ แต่นางก็ยังจะมายุ่งวุ่นวายกับฉันอยู่ได้

...