หนังสือเล่มที่ 2 บท 56

วันต่อมา หลังจากน็อกซ์ป้อนข้าวฉันอีกครั้งราวกับว่าฉันใช้มือตัวเองไม่เป็น เราก็เริ่มทะเลาะกันอีก

ฉันเข้าไปในห้องของเราแล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงวอร์มเพื่อที่เราจะได้ไปจัดการกับกองซากศพจากเมื่อวาน

“เธอไม่ต้องไป!” น็อกซ์พูดจากข้างหลังฉัน “ฉันจะจัดการทุกอย่างเอง ไม่ต้องห่วง”

“มีศพเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด มันจะใช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ