บทที่ 93

ขณะที่ฉันเดินผ่านป่าในวันฤดูใบไม้ผลิอันสดใส แสงแดดอุ่นยามเที่ยงวันส่องลอดผ่านแมกไม้เขียวชอุ่มเบื้องบน ทอดเงาแดดรำไรลงบนพื้นดิน ในอากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมหวานของดอกไม้ป่าที่กำลังเบ่งบาน และเสียงขับขานของมวลนกก็เป็นดั่งท่วงทำนองอันแสนปลอบประโลมโสตประสาท ทว่าแม้ความงดงามจะรายล้อมอยู่รอบกาย ฉันกลับไม่สา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ