บทที่ 20: *... ตัดสินใจว่าหูของฉันไวเกินไป...*

อโลรามองไปที่เซเรนิตี้ด้วยสีหน้าที่แข็งกร้าว ดาเรียนมองเข้าไปในสายตาของอโลราและเห็นความสับสนทางอารมณ์ มันใช้เวลาสองสามนาทีกว่าพายุจะสงบลง และสายตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยน พร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก

"เธอพูดถูก ฉันเป็นน้องสาวของเขา" อโลราพูดขึ้น และดาเรียนรู้สึกดีใจที่เธอพูดออกมาในที่สุด "สำหรั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ