บทที่ 469 ให้ฉันช่วยคุณออกจากความทุกข์ทรมาน

แอนดรูว์เหลือบมองประตู

“น่าจะเป็นรูมเซอร์วิสน่ะ” เขาบอกโคลอี้ผ่านโทรศัพท์ “ฉันสั่งยาแก้หวัดไปหน่อย”

โคลอี้ครางรับในลำคอ พลางบอกให้เขาพักผ่อนเยอะๆ

เสียงของเธอช่างปลอบประโลม แอนดรูว์คิดถึงเธอมาก เขาพึมพำ “พรุ่งนี้เช้าฉันก็กลับแล้ว”

ทั้งคู่จำใจวางสาย

แอนดรูว์เดินไปเปิดประตู พนักงานยกกระเป๋ายืนอยู่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ