บทที่ 11

เด็บบี้คร่ำครวญทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกไม่เป็นธรรม "แพทริเซีย ฉันรู้ว่าเธอโกรธที่ฉันแย่งมาร์ตินไปเมื่อห้าปีก่อน ถ้าเธอชอบเขาจริงๆ ฉันยกให้เธอก็ได้นะ ทำไมเธอต้องทำกับฉันแบบนี้ด้วยล่ะ"

แพทริเซียขมวดคิ้ว รู้สึกว่าฉากนี้มันคุ้นๆ เหมือนพล็อตละครน้ำเน่าที่นางร้ายใส่ความนางเอกไม่มีผิด

จนกระทั่งเสียงของมาร...