บทที่ 1098

ไวโอเล็ตมองแลสซี่ด้วยสีหน้าอำมหิต ริมฝีปากแดงก่ำของเธอบิดขึ้นเล็กน้อย "ในเมื่อฮันนาห์มันดีเลิศประเสริฐศรีนักนี่ แม่ก็ไปตามหาแล้วรับยัยนั่นมาเป็นลูกสาวซะสิ จะมาทนอยู่กับหนูทำไมให้เสียเวลา?"

แลสซี่ยังไม่ทันได้อธิบาย ไวโอเล็ตก็พลันแสร้งทำเป็นเหมือนเพิ่งคิดอะไรออก "อ๋อ หนูเข้าใจแล้วล่ะ แม่ไม่มีวาสนาขนาด...