บทที่ 1111

แลสซี่รู้สึกราวกับเรี่ยวแรงทั้งหมดถูกสูบออกไปจากร่าง เธอเอนหลังอย่างอ่อนล้า จ้องมองถนนเบื้องหน้าอย่างเหม่อลอย

อลันพูดขึ้น "ยังมีอีกนะครับ!"

"อีกเหรอ" เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายังมีอีก

แลสซี่อุทานอย่างไม่อยากเชื่อ ออสตินทำเรื่องอะไรไว้มากแค่ไหนกันที่เธอไม่เคยรู้ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเหมือนไม่รู้จักออสติ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ