บทที่ 232

เมื่อได้อ่านป้าย ร่างกายของมาร์ตินก็สั่นสะท้าน ในหัวของเขาอื้ออึงไปด้วยเศษเสี้ยวบทสนทนาที่เขาบังเอิญได้ยินแถวห้องน้ำ หัวใจของเขาเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง และเขาพยายามจะตามพวกเขาเข้าไป แต่ก็ถูกพยาบาลคนหนึ่งขวางไว้

"ขอโทษนะคะ สุภาพบุรุษห้ามเข้าค่ะ ญาติผู้ป่วยกรุณารอข้างนอกนะคะ" เธอแจ้งเขา

ใบหน้าของมาร์...