บทที่ 267

ชาร์ลส์นอนหมดสติเป็นเวลานาน ร่างกายของเขารู้สึกหนักอึ้งจนขยับไม่ได้ แม้จะปวดหัวอย่างรุนแรง เขาก็พยายามลืมตาเมื่อได้ยินเสียงคุ้นหูเรียกหา

"ชาร์ลส์... ชาร์ลส์... ตื่นสิลูก... ได้โปรด... ชาร์ลส์..."

นั่นคือเสียงของแม่ที่กำลังเรียกเขาอย่างร้อนรน ด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะเห็นหน้าแม่ ในที่สุดเขาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ