บทที่ 27

พาทริเซียโต้กลับอย่างไม่ยอมถอย “แรนดี้เป็นเหลนแท้ๆ ของท่านทวดนะคะ หลานจะคิดถึงท่านทวดแล้วมาหาไม่ได้หรือไงคะ หรือว่าท่านทวดกำลังร้อนตัว กลัวว่าเด็กจะเห็นอะไรเข้า”

สีหน้าของเกวินบิดเบี้ยวอัปลักษณ์ “เธอพูดจาเหลวไหลอะไรใส่หัวเด็กกันหา! ฉัน...”

เขายังพูดไม่ทันจบ แรนดี้ก็พลันหยิบแจกันที่อยู่ใกล้ๆ ขว้างใ...