บทที่ 304

ราวกับมีระเบิดลง มาร์ตินหัวสมองว่างเปล่า เขาจ้องมองแพทริเซีย พูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ

เมื่อเห็นเขาเป็นเช่นนี้ แพทริเซียก็รู้สึกผิดและเสียใจอย่างท่วมท้นจนปล่อยโฮออกมา “มาร์ติน ฉันขอโทษนะคะ มันเป็นความผิดของฉันเองที่อ่อนแอ ฉันปกป้องลูกของเราไม่ได้ ฉันไม่เข้มแข็งพอ เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้นถ้าฉันไม่หลงเชื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ