บทที่ 305

มาร์ตินนั่งลงข้างลุค จ้องมองเขาทำงานอย่างตั้งอกตั้งใจ

สิ่งที่ควรจะเป็นการเปรียบเทียบง่ายๆ ลุคกลับใช้เวลานานถึงครึ่งชั่วโมงอย่างทรหด เหงื่อค่อยๆ ผุดขึ้นบนหน้าผากของเขา ยิ่งใช้เวลานานเท่าไหร่ มาร์ตินก็ยิ่งกระวนกระวายใจมากขึ้นเท่านั้น

หลังจากผ่านไปอีกสิบนาทีที่ตึงเครียด มาร์ตินก็ทนความเงียบไม่ไหวอีกต...