บทที่ 325

พาทริเซียยืนพิงกรอบประตูในชุดนอน หัวเราะจนตัวสั่น

มาร์ตินหน้าแดงไปถึงใบหู พลางสงสัยว่าเธอเห็นไปมากแค่ไหนแล้ว "มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย"

พาทริเซียไม่ได้คิดจะไว้หน้าเขาเลย หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง "ฉันอยู่ตั้งแต่ไรอันเริ่มวิดีโอคอลนั่นแล้วล่ะ"

งั้นเธอก็ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างน้อยสิบห้านาทีแล้วสิ? งั้...