บทที่ 373

ยังไม่ทันที่มืดในมือจะจ้วงแทงผู้บุกรุก ข้อมือของเธอก็ถูกตะครุบและกดแน่นไว้เหนือศีรษะ

แล้วเสียงที่คุ้นเคยก็กระซิบข้างหูเธอ "แพทริเซีย นี่ฉันเอง..."

ร่างของแพทริเซียเกร็งด้วยความตกใจ จิตใจของเธอกำลังพยายามทำความเข้าใจกับความเป็นจริงตรงหน้า นี่จะเป็นเขาจริงๆ หรือเป็นเพียงภาพมายาจากความปรารถนาของเธอกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ