บทที่ 384

น้ำตาของแพทริเซียไหลพรากไม่หยุดขณะที่เธอเบียดเสียดฝูงชนจอแจในห้างสรรพสินค้า หวังลมๆ แล้งๆ ว่าจะได้เห็นมาร์ตินอีกครั้ง ทว่าร่างที่คุ้นเคยนั้นกลับไม่ปรากฏให้เห็นเลย

เธอค้นหาอย่างสิ้นหวัง สติแทบหลุด โธ่เอ๋ย เงาที่คุ้นตานั้นหายไปไร้ร่องรอย ห้างสรรพสินค้าเต็มไปด้วยผู้คน แต่ชายผู้หลอกหลอนเธอทั้งในยามฝันแล...