บทที่ 426

วันรุ่งขึ้น เช้าตรู่ แพทริเซียตื่นแต่ไก่โห่ กำเศษขวดน้ำหอมที่เก็บมาจากถังขยะ มุ่งหน้าไปยัง ไอซีเอเอส ซึ่งเป็นศูนย์ประเมินน้ำหอมอิสระ

เธอเพิ่งก้าวออกจากรถแท็กซี่ได้ไม่กี่ก้าวก็รู้สึกเหมือนมีคนตามมา ลางสังหรณ์ไม่ดีเริ่มก่อตัวในใจเธอ โดยไม่กล้าหันกลับไปมอง เธอเร่งฝีเท้า แต่คนที่อยู่ข้างหลังเธอก็เร่งตาม...