บทที่ 441

เมื่อเห็นมือของเขาที่เงื้อจะตบอีกครั้ง เกรซก็เผลอกรีดร้องออกมาแล้วก้มหัวหลบ ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและทุกข์ใจ เมื่อนึกถึงคุณป้าผู้ที่รักและเอ็นดูเขามาตั้งแต่เด็ก สุดท้ายไรลีย์ก็ไม่ได้ฟาดมือลงไปเป็นครั้งที่สอง เขาลดมือลงช้าๆ แล้วหันไปหาแพทริเซีย

“คุณวัตสันครับ เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นความผิด...