บทที่ 568

นาฬิกาตีสิบเอ็ดไปนานแล้วเมื่อแพทริเซียและเจมส์ในที่สุดก็กลับมาถึงโรงแรม บรรยากาศที่เคยคุ้นเคยและสบายๆ ระหว่างพวกเขานั้นได้เปลี่ยนไปอย่างแผ่วเบา กลายเป็นความตึงเครียดที่ไม่ได้เอ่ยออกมาซึ่งอบอวลอยู่

ขณะที่พวกเขาก้าวข้ามธรณีประตูห้องพักในโรงแรม ทั้งสองเคลื่อนไหวไปพร้อมกันราวกับจังหวะที่ฝึกฝนมาอย่างดี ...