บทที่ 668

เมื่อเห็นมาร์ตินปีนขึ้นมาได้อย่างปาฏิหาริย์ ไรอันก็อดอุทานออกมาไม่ได้ “โอ้พระเจ้า!” จากนั้นเขาก็วางสายโทรศัพท์แล้วให้ทีมกู้ภัยพาตัวเขาไป

มันเป็นฤดูใบไม้ร่วงแล้ว

น้ำในแม่น้ำเย็นเฉียบเป็นพิเศษ

เสื้อผ้าของมาร์ตินเปียกโชกไปทั้งตัว ผมของเขาก็เปียกปอนจนน้ำหยด

ไรอันรีบถอดเสื้อแจ็กเกตของตัวเองออกคลุมให้...