บทที่ 72

มาร์ตินจับคางของเธอไว้แน่น บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา น้ำเสียงของเขาเย็นชา "เรื่องเลวร้ายที่เธอทำลงไป ต่อให้เธอตายสิบครั้งก็ชดใช้ไม่หมด แต่เห็นแก่ที่เธอเคยช่วยชีวิตฉันไว้ตอนเด็กๆ ฉันจะไม่ถือสาเอาความ จากนี้ไปเราหายกัน ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก"

เด็บบี้กำมือของเขาไว้แน่น ส่ายหัวอย่างร้อนรน "ไม่นะ มาร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ