บทที่ 82

วันรุ่งขึ้น

อลันไปโรงพยาบาลเพื่อรับเอกสารบางอย่างจากมาร์ติน

ดวงตาคมกริบและแน่วแน่ของมาร์ตินจ้องมองมาที่เขา ความลึกล้ำในแววตานั้นขุ่นมัวและหยั่งไม่ถึง ทำให้ยากจะอ่านอารมณ์ของเขาออก

อลันรู้สึกเย็นสันหลังวาบจากการถูกจ้องมองเช่นนั้น และความรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีก็ถาโถมเข้าใส่ กระตุ้นให้เขาอยากหนีไปจากที...