บทที่ 878

ฮันนาห์พิงราวระเบียงนานจนขาชา แต่เธอก็ยังไม่อยากขยับไปไหน

บ้านหลังนี้ให้ความรู้สึกเหมือนคุก

เธอหายใจไม่ออกเมื่ออยู่ในนั้น

มีเพียงข้างนอกเท่านั้นที่เธอพอจะหายใจได้

สเตลล่ายืนอยู่ในห้องมืด รู้สึกสงสารฮันนาห์อยู่บ้างที่เห็นเธอยืนเหม่อลอยอยู่ตรงนั้น เธออยากจะดึงฮันนาห์กลับเข้ามาข้างใน

ทันทีที่เธอก้าวเ...