#Chapter 154 — โทรด่วน

ฉันผุดลุกขึ้นนั่งบนเตียง อ้าปากค้าง จ้องไปยังตู้เสื้อผ้าที่โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง

วิคเตอร์หันหน้ามาทางฉัน “นั่นอะไรน่ะ” เขาถาม พลางกะพริบตาอย่างงัวเงีย

“ไม่มีอะไร” ฉันรีบพูด พลางดึงเท้าออกจากผ้าห่มแล้วรีบวางลงบนพื้น “นอนต่อเถอะ”

วิคเตอร์ลุกขึ้นนั่งบนเตียง หัวเราะ “นั่นโทรศัพท์เหรอ อยู่ในตู้เสื้อผ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ