#Chapter 191 — คำสุดท้าย

"วิคเตอร์" ฉันเอ่ย มือค่อยๆ เลื่อนลงตามซี่กรงห้องขังขณะทรุดตัวลงนั่งกับพื้น เขาอยู่เพียงอีกฟากของทางเดินแคบๆ จากฉัน แต่ด้วยลูกกรงเหล็กพวกนี้ที่กั้นขวางระหว่างเรา... เขาก็ไม่ต่างอะไรกับการอยู่ห่างกันคนละโลก ฉันปรารถนาอย่างยิ่งที่จะไปหาเขา สัมผัสเขา ช่วยเหลือเขา – แต่ฉันทำไม่ได้

เขาไม่เอ่ยคำใดตอบกลับม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ