#Chapter 197 — ตื่น

เช้าวันที่ห้า ฉันสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงซี้ดปาก

วิกเตอร์หลับตาปี๋ ขบกรามแน่น

ท่อช่วยหายใจถูกถอดออกจากคอเขาไปเมื่อวานนี้ ตอนนี้เขาสามารถหายใจเองได้แล้ว แต่เขาก็หลับตลอดเวลาที่ฉันอยู่ที่นี่

“พระเจ้าช่วย” ฉันพูดพลางโน้มตัวไปข้างหน้า คว้ามือเขาไว้ คอและหลังของฉันเองก็ปวดแปลบขึ้นมาจากการขยับตัวกะทันหั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ