#Chapter 219 — หายไป

“มาเร็วสิแม่” อัลวินพูด พลางดึงมือฉันนำไปยังบ้านเก่าๆ ทรุดโทรมหลังนั้น

“อัลวิน” ฉันปรามเสียงเข้ม ดึงตัวเขากลับ “เราเข้าไปในนั้นไม่ได้นะ มันเป็นซากปรักหักพัง”

เขาขมวดคิ้วมองฉันอย่างงุนงง “แม่ครับ” เขาพูด “ป่าพาเรามาที่บ้านหลังนี้นะ แม่ไม่คิดว่าป่าอยากให้เราเข้าไปเหรอ”

ฉันทำหน้ายู่ใส่เขา มองไปรอบๆ ป่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ