#Chapter 241 — การผจญภัยครั้งที่สอง

พอฉันตื่นขึ้นมา อีกฝั่งของเตียงก็ว่างเปล่าอย่างน่าผิดหวัง ฉันเอื้อมมือไปลูบไล้ผ้าปูที่นอนตรงที่ร่างของวิคเตอร์ทิ้งรอยยุบไว้ ลากนิ้วไปตามร่องรอยเรือนร่างของเขาที่เลือนราง

“เอาน่า” ฉันพึมพำพลางลุกขึ้นนั่งแล้วบิดขี้เกียจ คราวหน้าฉันไม่ปล่อยเขาไปแน่ ฉันมองไปรอบห้อง เกาหัวแล้วเสยผม พยายามปลุกตัวเองให้ตื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ