#Chapter 261 — “อิตาลีแทบไม่ใช่ยุโรป”

ประมาณสี่สิบห้านาทีต่อมา รถตู้ก็มาจอดเทียบที่ประตูรั้วตาข่ายของสนามบิน ขณะที่คนขับหยุดรถเพื่อพูดคุยกับยามครู่หนึ่ง อมีเลียก็เงยหน้าขึ้นจ้องวิคเตอร์เขม็ง เขาสบตากับเธออย่างราบเรียบ ไร้อารมณ์ และไม่หลบสายตา เธอข่มขู่เขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

ตรงกันข้าม เขากลับเอียงคอพิจารณาเธอ – ผู้หญิงคนนี้ที่เคยมีอำนาจ...