#Chapter 266 — โทรปลุกตอนเช้า

“พ่ออออออ!” อัลวินตะโกนลั่นในเช้าวันต่อมา พรวดพราดเข้ามาในห้องนอนของเราพร้อมกับตีกลองของเล่นสุดแรงเกิด “มาเร็ว! ได้เวลาคอนเสิร์ตของเราแล้ว!”

เอียนเดินสวนสนามตามมาข้างหลัง เป่าคาซูสุดเสียงเท่าที่ปอดเล็กๆ ของเด็กชายจะทำได้ และฉันก็เดินตามหลังสุด เคาะแก้วพลาสติกสองใบเข้าด้วยกันให้จังหวะกับวงดุริยางค์จิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ