#Chapter 268 — ความทุกข์ยาก

ฉันหน้าซีดลงเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของแม่ – ไม่ใช่เพราะตกใจ แต่ส่วนใหญ่เป็นเพราะรู้สึกผิด ไม่เคยเลยจริงๆ ที่ฉันจะนึกถึงแม่ที่นั่งอยู่คนเดียวในบ้านหลังนี้ คิดถึงเขา ความคิดที่ว่าฉันกันเขาให้ออกห่างจากแม่มานานเหลือเกิน – และแม่ก็เฝ้ารอคอยเขา –

ฉันพยักหน้าทันที พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล “หนูจะบอกวิกเต...