#Chapter 289 — อ่อนเพลีย

“ทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ” คุณหมอพูด และฉันก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่สุดในรอบหลายชั่วโมง วิคเตอร์หันหลังให้พวกเราครู่หนึ่ง ใช้เวลาตั้งสติ ฉันสัมผัสได้ถึงความโล่งใจอย่างสุดซึ้งของเขาผ่านสายใยของเรา และยิ้มให้แผ่นหลังของเขา รู้สึกขอบคุณที่เขาอยู่ที่นั่น

“ฉันไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ” ฉันถามพลางมองหน้าคุณหม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ