#Chapter 46 — วิ่งฟรี

ฉันมองวิกเตอร์กับพวกเด็ก ๆ หายลับเข้าไปในป่า บิดมือตัวเองด้วยความกังวล แน่นอน ฉันรู้มาตลอดว่าวันนั้นต้องมาถึง วันที่พวกเขาจะออกไปในความมืดมิดและค้นหาตัวตนในฐานะคนหมาป่า แต่…ก็นะ พวกเขายังเด็กมาก ฉันคิดว่าฉันมีเวลาอีกหลายปีแท้ ๆ

“พวกเขาจะไม่เป็นไรหรอกน่า” เอ็ดการ์พูดพลางวางมือบนไหล่ฉัน “วิกเตอร์จะปกป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ