145: เขาเป็นอันตราย

พอข้ารู้สึกตัว สิ่งแรกที่ข้ารู้สึกได้คือหัวมันปวดตุบๆ อย่างแรง แล้วข้าก็ตระหนักได้ว่าทั้งตัวข้ามันเจ็บปวดไปหมด ขยับแม้แต่กล้ามเนื้อสักมัดก็ไม่ได้

ข้ากะพริบตา พยายามปรับสายตาให้ชินกับแสงสว่างในห้องแล้วมองไปรอบๆ ไม่มีใครอยู่ใกล้เลย ข้านอนอยู่บนเตียง ถูกขังอยู่ในห้องผนังสีขาวที่มีเพียงเตียงนี้เท่านั้น...