21: ยังคงเป็นพรหมจารี

เขาเข้ามาใกล้มาก ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดผิวจนฉันตัวแข็งทื่อไปหมด ในใจฉันเอาแต่สั่งตัวเองให้ขยับ ให้ตบหน้าเขาแรงๆ จนลืมชื่อตัวเองไปเลย หรือให้ดีกว่านั้นก็เตะผ่าหมากตรงที่เขากำลังกุมอยู่เมื่อครู่นั่นแหละ แต่ฉันก็ทำไม่ได้

ไม่ว่าในหัวจะกรีดร้องใส่ตัวเองกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ฉันก็สลัดตัวเองให้หลุดจากภวังค์ไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ