35: เราไม่สามารถทิ้งพยานได้

อุโมงค์มันเปียกแฉะ เหม็นอับ แล้วก็มีของเหลวเหนียวๆ ประหลาดๆ หยดลงมาจากเพดานโค้งมน การหลบหลีกมันดูจะเป็นไปไม่ได้เลย ฉันเดินมาไม่ถึงสองชั่วโมงก็ต้องหยุดพักหายใจเสียแล้ว และฉันก็รู้สึกเหมือนมีเชื้อราทั้งชั้นเกาะอยู่ในปอด

หลังจากหาที่แห้งๆ พอนั่งได้ ฉันก็ครางออกมาแล้วพิงหัวกับผนังเย็นเฉียบ ไม่สนใจพื้นผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ