บทที่ 104

น้ำเสียงของเขาเจือด้วยความเอ็นดูตามใจระคนกับความรู้สึกที่เลี่ยงไม่ได้

โนอาห์พูดไม่ออก "แล้วตอนนี้เธออยู่ไหนล่ะ กินข้าวเสร็จก็ชิ่งหนีไปเลย ทิ้งนายไว้ที่นี่เหรอ"

"หุบปาก" โจเซฟถลึงตาใส่เขา เปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่ง เขาหลับตาลงอย่างเจ็บปวด ไม่อยากพูดอะไรอีก

โนอาห์มองใบหน้าซีกหนึ่งที่ซีดเซียวของเพื่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ