บทที่ 182

“อยู่นิ่งๆ นะที่รัก เดี๋ยวฉันทำให้เอง”

หัวใจของแคสซี่เจ็บแปลบด้วยความโหยหา เธออิจฉาเหลือเกิน

โจเซฟมองมา ริมฝีปากของเขาเหยียดยิ้มอย่างไม่แยแส “อิจฉาหมอนั่นรึไง?”

แคสซี่เงียบไป พลางเหลือบมองชายหนุ่มหล่อลากไส้ที่อยู่ข้างๆ ก็นะ ใครจะโทษเธอได้ล่ะที่มองคนแต่ภายนอก?

หลังอาหาร โจเซฟได้รับการปรนนิบัติจนห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ