บทที่ 309

โจเซฟรีบกลับมาที่ห้องของเขาอย่างรวดเร็ว ห้องนั้นมืดมิดเว้นแต่แสงจันทร์สลัวๆ ที่ลอดเข้ามา มันให้ความรู้สึกโหวงเหวงและว่างเปล่า

เขาก้าวตรงไปยังห้องแต่งตัวแบบวอล์กอินแล้วเปิดไฟพรึ่บ หญิงสาวที่อยู่กลางห้องกำลังลองเสื้อผ้าของเขาอยู่นั้นร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ ใช้บานตู้บังร่าง ดวงตาเบิกกว้างเหมือนกวาง...