บทที่ 391

ในชั่วขณะนั้น แคสซี่พบความสงบในความมืดมิดที่ปกคลุมห้อง หากเปิดไฟอยู่ ใบหน้าที่แดงก่ำของเธอย่อมเป็นที่ประจักษ์ รอยแดงนั้นยิ่งขับเน้นความแตกต่างอย่างชัดเจนของรอยแผลเป็นของเธอ

“ฉันไม่ได้...” เธอพูดตะกุกตะกัก เสียงเบาแทบเป็นกระซิบ

“แต่คุณทำนี่ ทำไมไม่ลองสำรวจตัวเองดูล่ะ ว่ามีตรงไหนบาดเจ็บหรือเปล่า” โจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ