บทที่ 498

"เงียบนะ" คุณย่าสั่งเสียงเฉียบ สายตาคมกริบจ้องเขม็งไปยังเซเลสต์ "เพิ่งจะกลับมาก็ก่อเรื่องเสียแล้ว ทำไมแม่ถึงได้มีลูกไม่ได้เรื่องอย่างแกนี้นะ ถ้าหลานรักของแม่เป็นอะไรไป แกจะไม่มีวันได้รับการให้อภัยจากแม่เด็ดขาด"

เซเลสต์กระทืบเท้ากับพื้นอย่างแรง แสดงความคับข้องใจที่พุ่งพล่าน "แม่คะ! เรายังไม่รู้ด้วยซ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ