บทที่ 499

ความอ่อนเพลียฉายชัดบนใบหน้าท่านย่า ท่านโบกมือเป็นเชิงไล่ให้พ่อบ้านพาสองแม่ลูกออกไปให้พ้นหน้า

“ท่านย่าคะ หนูขอโทษ...” น้ำเสียงของแคสซี่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

“เก็บคำขอโทษของเธอไว้เถอะ ย่ารู้ดีว่าความผิดมันอยู่ที่เซเลสต์ ย่าอาจจะไม่ได้ชอบหน้าเธอนัก แต่ย่าก็ไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล” ท่านย่าตอบโต้

น่าแปล...