บทที่ 529

คำถามนั้นยังคงค้างคาอยู่ในใจราวกับเงาแห่งความเสียใจ: คืนนี้เธอไม่ควรมาเลยใช่ไหมนะ?

เลียม ซึ่งยืนนิ่งเงียบเฝ้าอยู่ที่ประตู ไม่อาจทำตัวเฉยเมยต่อไปได้ สายตาของเขาจับจ้องไปยังร่างอันสั่นเทาและเดียวดายของแคสซี่ และความรู้สึกเห็นอกเห็นใจก็แล่นจับขั้วหัวใจ

“โจเซฟ” ในที่สุดเขาก็เอ่ยขึ้น ทำลายความเงียบ “คุ...