บทที่ 729

"ก็ได้"

แรงกดดันที่แผ่ออกมาจากเขาทำให้พวกผู้จัดการกลัวมาก พวกเขาจึงรีบหาทางออกไป

ในชั่วพริบตาเดียว ออฟฟิศก็เงียบลง

โซเฟียกอดคอแคสซี่พลางพูดว่า "หนูคิดถึงกับข้าวฝีมือแม่ขึ้นมาทันทีเลยค่ะ หนูเคยบอกเลียมว่าเขาพาหนูมากินอาหารของน้า มันอร่อยแล้วก็มีรสชาติเหมือนฝีมือแม่ เขาก็เลยพาหนูมาหาน้าน่ะค่ะ"

พูด...