บทที่ 102

บ้าจริง ฉันลืมไปได้ยังไงว่าตัวเองกำลังโป๊เปลือยอยู่

"หันไปสิ" ฉันอดไม่ได้ที่จะเอ่ยคำนั้นออกมา ฉันดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมอก ทันทีที่ทำเสร็จ ฉันก็หันหลังให้เขา แต่นั่นก็เป็นการเคลื่อนไหวที่ผิดพลาดเหมือนกัน เพราะแผ่นหลังเปลือยเปล่าของฉันเปิดโล่งต่อดวงตาสีอำพันของเขา ความร้อนเริ่มแผ่ซ่านไปทั่วผิวที่เปิดเปล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ