บทที่ 123

เขาไม่คิดว่าฉันเป็นเพื่อนของเขาอีกต่อไปแล้ว

หลังจากนั้น ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาเดินมาส่งฉันที่หอพัก “เธอไปโดนอะไรมาอีกแล้วล่ะนี่” ผู้ดูแลหอเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นเขาแบกฉันอยู่บนหลัง

“ฉัน—ฉัน” ฉันพยายามจะพูด แต่สายตาเป็นห่วงของเธอมองมาที่ฉัน ทำให้ฉันต้องหุบปาก

“เธอตกบันไดตรงหัวเข่าที่เจ็บอยู่ครับ” ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ