บทที่ 127

สิ้นคำพูดนั้น เขาก็กระชากมือฉันแล้วลากเข้าไปในห้องเก็บของ

ห้องนั้นมืด แสงสว่างเดียวที่ส่องลอดเข้ามามาจากหน้าต่างบานเล็กซึ่งอยู่สูงขึ้นไปบนผนัง แสงนั้นยิ่งถูกบดบังด้วยฝูงนกพิราบที่เกาะอยู่บนนั้น นกพิราบสองสามตัวกระพือปีกบินหนีไปเมื่อได้ยินความเคลื่อนไหวแผ่วเบา เสียงกระพือปีกและเสียงคูของพวกมันดังระง...