บทที่ 141

ราวกับสิงโตที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ

เขาเดินตรงมาทางฉัน และฉันก็กลืนน้ำลายเสียงดังเอื๊อก ดวงตาสีอำพันของเขามองลึกลงมาที่ฉันด้วยความปรารถนา ความปรารถนาอย่างแรงกล้าให้เขาจูบฉันมันฉายชัดอยู่บนใบหน้าของเขา เวลาเดียวที่เราได้ใช้ร่วมกันคือในที่ซ่อนของเรา เราไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันมากนัก ฉันมองเขาไม่วางตา และเขาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ