บทที่ 165

ฉันอยากให้เธอยิ้มแบบนี้ไปตลอดชีวิต

ฉันบอกให้เธอกลับไปก่อน พอเธอเดินจากไปแล้ว ฉันก็กลับห้องตัวเอง วันนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฉันจดโน้ตเล็กๆ น้อยๆ ไว้ให้ลูน่า ฉันรู้ว่าเธอติดขัดตรงไหนเวลาแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ เธอจะได้เปิดดูได้ตอนที่ฉันไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อสอนเธอ ฉันกำลังยุ่งอยู่กับการจดโน้ตตอนที่โทรศัพท์...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ