บทที่ 68
เราออกเดินทางไปสนามบินตั้งแต่เช้าตรู่ บาดแผลจากกระสุนปืนของฉันยังคงอยู่ในช่วงการรักษา แต่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ กระเป๋าที่เราพกมามีมากเกินไป และเมื่อทอมมี่อาสาจะช่วยถือให้ ฉันก็ถอยออกมาเพราะไม่อยากให้เขาดุว่าฉันดื้อเกินไปทั้งๆ ที่ไม่จำเป็น
เราขับรถไปสนามบินโดยมีไมเคิลกับแจ็คกี้ช่วย พวกเขาเป็นส่วนสำคัญในชี...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7

8. บทที่ 8

9. บทที่ 9

10. บทที่ 10

11. บทที่ 11

12. บทที่ 12

13. บทที่ 13

14. บทที่ 14

15. บทที่ 15

16. บทที่ 16

17. บทที่ 17

18. บทที่ 18

19. บทที่ 19

20. บทที่ 20

21. บทที่ 21

22. บทที่ 22

23. บทที่ 23

24. บทที่ 24

25. บทที่ 25

26. บทที่ 26

27. บทที่ 27

28. บทที่ 28

29. บทที่ 29

30. บทที่ 30

31. บทที่ 31

32. บทที่ 32

33. บทที่ 33

34. บทที่ 34

35. บทที่ 35

36. บทที่ 36

37. บทที่ 37

38. บทที่ 38

39. บทที่ 39

40. บทที่ 40

41. บทที่ 41

42. บทที่ 42

43. บทที่ 43

44. บทที่ 44

45. บทที่ 45

46. บทที่ 46

47. บทที่ 47

48. บทที่ 48

49. บทที่ 49

50. บทที่ 50

51. บทที่ 51

52. บทที่ 52

53. บทที่ 53

54. บทที่ 54

55. บทที่ 55

56. บทที่ 56

57. บทที่ 57

58. บทที่ 58

59. บทที่ 59

60. บทที่ 60

61. บทที่ 61

62. บทที่ 62

63. บทที่ 63

64. บทที่ 64

65. บทที่ 65

66. บทที่ 66

67. บทที่ 67

68. บทที่ 68

69. บทที่ 69

70. บทที่ 70

71. บทที่ 71

72. บทที่ 72

73. บทที่ 73

74. บทที่ 74

75. บทที่ 75

76. บทที่ 76

77. บทที่ 77

78. บทที่ 78

79. บทที่ 79

80. บทที่ 80

81. บทที่ 81

82. บทที่ 82

83. บทที่ 83

84. บทที่ 84

85. บทที่ 85

86. บทที่ 86

87. บทที่ 87

88. บทที่ 88

89. บทที่ 89

90. บทที่ 90

91. บทที่ 91

92. บทที่ 92

93. บทที่ 93

94. บทที่ 94

95. บทที่ 95

96. บทที่ 96

97. บทที่ 97

98. บทที่ 98

99. บทที่ 99

100. บทที่ 100

101. บทที่ 101

102. บทที่ 102

103. บทที่ 103

104. บทที่ 107

105. บทที่ 108

106. บทที่ 109

107. บทที่ 110

108. บทที่ 111


ย่อ

ขยาย